درباره وب

به وبلاگ خودتون خوش آمدید من جاسم پیرزهی از استان سیستان و بلوچستان هستم روستای پسکوه و هدف ما اطلاع رسانی و معرفی استانمان است و امیدوارم با نظرات خودتون ما را خوشحال کنید
لینک دوستان

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان pirzahi و آدرس jasem.pirzahi.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





جستجوی وب
لینک های مفید

                قلم    

 نگاهی به فصل برداشت خرما در بلوچستان(هامین)

هامین

 

در بلوچستان به فصل برداشت خرما، هامین میگویند. همچنین هامین به فصل تابستان نیز اطلاق میشود، چرا

که هامین از ابتدای فصل تابستان آغاز شده و تا اندکی پس از آن نیز ادامه دارد.

زمان آغاز هامین در نقاط مختلف بلوچستان متفاوت است. مناطق با آب و هوای گرم تر میزبانان اولیه آن

هستند و هر چه منطقه سردتر باشد، دیرتر به پیشواز هامین میرود.

هر ساله با توجه به تغییرات اندک در شرایط جوی و میزان وزش باد، زمان آغاز هامین متغییر است

منتها این فصل در مناطقی که سفره هامینشان رنگی است و انواع و اقسام خرما با الوانهای مختلف

را در سفره دارند، تا حدود 4 ماه طول میکشد. به پایان فصل هامین، ایرهت میگویند.

هامین با خرماهایی همچون عالی مهتری، آشوبه، نگار، آبو(آب دندان) و... شروع و با

خرماهایی همچون هلیله، حساب و... خاتمه می یابد. خرمای مضافتی نیز تقریبا در میانه هامین قرار دارد و برداشت آن بیشترین زمان هامین را به خود اختصاص داده است.

از دیرباز این فصل نقش بسزایی را در اقتصاد و معیشت مردم این خطه ایفا نموده است

چرا که در بلوچستان بیشتر زمین های کشاورزی زیر کشت نخل بوده اند و دیگر اینکه دوز

نداری و محرومیت در این منطقه فوق العاده زیاد بوده و نشستن دور چنین خوان گسترده ای

به مدت 4 ماه و نیز ذخیره نمودن خرما برای مصرف ادامه سال میتوانسته تامین کننده آرامش

خاطر پدران و مادران و راحتی فرزندانشان باشد.

امروزه نیز هامین همان بزرگی و بحشندگی را دارد، اما آنچه پیران از زمان خویش با آن همه شور

و حال میگویند گویی چیزی دیگر است و حکایت از روزهایی شیرین دارد که غم و اندوه نداری را

به شادی و بی نیازی مبدل مینموده است.

به دنیال رنگ گرفتن خرماها، خبر هامین به دور و اطراف پخش میشده و مردم از مناطق مختلف و

آبادی های دور و نزدیک که خرماهای آنها فقط کفاف صاحبانسشان را میکرده به دور شهر(نخلستان)

کاپر(کاپار) زده و اطراق میکرده اند.

بامدادان  اندکی پس از طلوع خورشید، مردم هر طبقه و هر خانواده با ظرف و ساچیک و گورگیج

خود به سوی شهر رهسپار میشده اند. به دنبال بالا رفتن کشاورز بر روی نخل و به رقص در آمدن

نخل، آزاورها به دور نخل حلقه زده تا در اثر تکانیدن خوشه درخت و افتادن دانه های خرما بر روی

زمین آنها را در سبد و ظرف های خود بگذارند.

علاوه بر این مردم دیگر نیز هر کدام به کاری مشغول بوده اند. عده ای به بافتن ساد و عده ای به

بافتن سند و ساچیک و پات و کپات و گورگیج مشغول بوده اند تا خرماهای خود را در داخل آنها بگذارند

و یا اینکه در قبال فروختن آنها به صاحب زمین و نخل، اندکی خرما در قبال بافتن آنها عایدشان شود.

بعضی نیز به ظرف کردن خرما در پات ها مشغول بوده اند تا در وقت نیاز آنها را استفاده نمایند و

یا به دوستان و خویشان خویش بدهند.

مردم در این همه تکاپو و کار و تلاش هر کدام خود را به گپ و صحبت مشغول میکرده اند تا خستگی کار را کمتر احساس کرده و به کارهایشان ادامه بدهند.

همانطور که در سطور بالا گفته شد، عده ای از مردم خرمای مورد نیاز خود را از جمع آوری خرمای

اطراف نخل بدست می آوردند، عده ای هم از طریق بافتن سبد و طناب مورد نیاز صاحب زمین و کشاورز

خرمای خود را تامین میکردند. عده ای دیگر از مردم از طریق داد و ستد و معاوضه کالا به کالا

(غالبا گندم به خرما) صاحب خرما میشده اند. عده ای هم سهم خدا شامل حالشان میشده است و

از این طریق از سفره هامین بهره میبرده اند. به هر حال آنچه هامین را برای مردم پر ارزش کرده

و باعث شده که هر ساله مردم در انتظار فرا رسیدن هامین بمانند، این بوده که مردم هر خانواده و

هر طبقه ای که در فصل هامین به یک منطقه میرفته اند، از آنجا دست خالی و بدون توشه ای برای

ادامه ی سال باز نمی گشته اند.

سعدی بلوچستان، مولوی عبدالله روانید در شعر زیبای مکران، نیم نگاهی به هامین نیز داشته اند که

بیشتر آن را خوانده و یا شنیده ایم. در اینجا نگاهی هم به مثل و بتل های مردم بلوچ میاندازیم و به

اهمیتش در میان ضرب المثل های مردم بلوچ خواهیم انداخت.

 هامین که یهت، تئی زاماتُ

هامین که رءَ، پد درباتُ

معنی:

 فصل برداشت خرما که موسمش رسید، داماد و از نزدیکان تو هستم. با پایان یافتن هامین، نزدیکی

و رابطه ی من و تو هم تمام میشود و هیچ نسبتی با تو ندارم.

یهتءَ نرمزارین هامین

دستا چءَ دپا آرام نی

معنی:

هامین بزرگ و پر برکت آمده و بخاطر بخشندگی اش، دست از دست دهان آرام ندارد و در

حال پرکردن دهان و سیری شکم است.

همی ده روچ هامینی منی داشتءَ

معنی:

 ده روز هامین مرا به ماندن اجبار کرده است و اگر هامین نبود، اینجا را ترک میکردم.. این ضرب المثل حالت گلایه و نوعی اجبار را میرساند و به یک داستان قدیمی اشاره دارد.

عبارات و اصطلاحات مرتبط با هامین:

- مچ(مک): در زبان بلوچی به درخت نخل مچ(مک) میگویند.  به عقیده عده ای علت نامگذاری

این منظقه به مکران نخل خیز بودن این منطقه بوده و به همین دلیل اینجا را سرزمین نخل(مکران) نامیده اند.

- پَپُک: به خرمای سبز رنگ پیش از تغییر رنگ به سرخ یا زرد پَپُک میگویند.

-کُنک(کلونٹ): به خرمایی که رنگ آن از سبز، به زرد یا قرمز تغییر کند کُنک میگویند.

-دریپّانچ(دروپانچ)، کوندنگ(کودنگ): به خرمایی که نیمی یا بخشی از آن رسیده باشد دریپانچ گویند.

-ناه: به خرمای کاملا رسیده، ناه میگویند.

-آزات: یک نوع خرما میباشد. در بسیاری از مناطق به خرمای غیر مضافتی آزات میگویند.

-موسلی: همان خرمای مضافتی است.

-پیش مچ: به درخت نخلی که پیش از مضافتی میوه بدهد، پیش مچ میگویند.

-پس مچ: به درخت نخلی که پس از مضافتی میوه بدهد، پس مچ میگویند.

-شهر: مردم بلوچستان به نخلستان شهر یا مچکده میگویند. عده ای به جای شهر یا مچکده

برای نامیدن نخلستان از عبارت مُلک استفاده میکنند.

-آزاور(پون چن): به آن دسته از مردم که در فصل هامین خرمای اطراف درخت نخل را برای

خود جمع آوری میکنند، آزاور یا پون چن میگویند.

-چن ومن: چن به معنای چیدن و من به معنای ظرف کردن خرما میباشد. عبارات چن ومن

به دفعات زیادی در فصل هامین به کار میرود.

-سُند: سبدی که بوسیله آن خوشه ی خرما را میپوشانند تا از گزند حشرات، پرندگان و وزش باد در امان باشد.

سند(سبد جمع آوری خرما)

-پات: همانند اکثر سبدها و ظروف بسته بندی خرما بوسیله برگ درختچه داز بافته میشود و خرما را

داخل آن به شکل فشرده ظرف میکنند. پات حالت مستطیل شکل دارد که در انتها و از دو طرف به

بیرون کشیده شده است؛ که پس از بافتن آن، سر یا قسمت بالایی آن را باز میگذارند تا خرما را داخلش

ظرف بکنند. پس از پر شدن پات، قسمت بالایی آن را نیز میپوشانند و در زمان مصرف که ممکن است ماه ها

طول بکشد آن را با شی تیزی پاره کرده و خرمای آن را استفاده میکنند.

پات

-کچ: سبدی بزرگ که کشاورز هنگام بالا رفتن از درخت، آن را زیر خوشه ی خرما قرار داده و اقدام

به تکانیدن خرما ی رسیده به داخل آن میکند. پس از پر شدن کچ، کشاورز کچ را به وسیله طنابی

که در دست دارد به پایین هدایت میکند.....

کچ

 

 


موضوعات مرتبط: عکسهای از پسکوهبلوچستان
برچسب ها: خرما بلوچستانپسکوه

تاريخ : 16 / 10 / 1391 | 5:49 بعد از ظهر | نویسنده : جاسم پیرزهی پسکوه |
صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 13 صفحه بعد